Page 74 - Gulsa Magazin 6

Sal Yaylası ile Pokut’un
mız yemek ritüelinden sonra yollara koyulurduk. Asırlık çam ve
gürgen ağaçlarının arasından yukarılara doğru tırmanmak zor arası 15 dakika
olsa da yer yer düzleşen orman patikaları bir nebze olsun yor- mesafede olduğu için
gunluğumuzu atardı. Bu yolculuğun bittiğinin işareti Pokut’a
artık yarım saat mesafedeki Pilunçut Hanı’na ulaşmamızdı. komşu yaylayı da en
Pilunçut Hanı, çok eskilerden kalma ve bir zamanlar nere-
deyse Palovit Vadisi’ndeki yaylalara giden 20’ye yakın köyün az kendimizinki kadar
uğradığı bir yolgeçen hanıydı. Orada içilen çayları bugün hala severdik.
sevgiyle ananlar var. Pilunçut’a vardığımızda artık dizlerimizin
bağı çözülmüş olur ancak bir sonraki tepenin ardından yayla-
mıza kavuşacağımızı bilerek adımlarımızı hızlandırırdık. Pilun-
çut düzlüğünü geçtikten sonra sağ tarafta kalan Sal Yaylası’nı bir özelliğe sahip. Hem Karadeniz’i hem köyleri hem de Kaç-
doyasıya izler, kendi yaylamız olan Pokut’a doğru yol alırdık.
karlar’da”ki birçok yaylayı görebilme olanağı var Sal’da. Aynı
durum Pokut için de geçerli. Palovit Vadisi’nin hemen üzerin-
Sal Yaylası ile Pokut’un arası 15 dakika mesafede olduğu için deki tepelerde yükselen bu iki komşu yayla görsellik açısından
komşu yaylayı da en az kendimizinki kadar severdik. Yıllar son- gelenleri doyurmaya yetiyor. Sal ve Pokut’tan Kaçkar zirvesiy-
ra dedemin yakın arkadaşı İshak Yücel’in şu dizelerini okudu- le beraber Kito, Hazindağ, Hamlakit, Marsis, Altıparmak, Meğo
ğumda bu sevginin yersiz olmadığını anlamış bulundum:
Meşesi, Huser, Kemerli Kaçkar, Ayder… gibi birçok yerleşkeyi
“Pokut ile Sal yaylası yan yana/ Sal, izlemek, akşam Pazar ilçesinin ışıklarını ve eski limanı görmek
geline benziyor; Pokut, ona kaynana” mümkün. Sal ve Pokut bir zamanların en kalabalık yaylalarıy-
ken son yıllarda araç yolu da olmasına rağmen bu kalabalıklı-
ğını yitirdi. Ancak yerli turistler oldukça ilgi gösteriyor bu iki
Sal Yaylası da sadece Çinçiva köylülerinin kullandığı, ortasın- yaylaya. İlgi göstermelerinin çok sebebi var tabii ama Hemşinli
da geniş bir düzlüğün yer aldığı, o geniş düzlüğün etrafında eski yaylacıların kalmaması bizim gibi çocukluğu oralarda geç-
da geleneksel ahşap evlerin kurulduğu ismiyle müsemma bir mişler için hüzün yaratıyor.
yaylaydı. Çocukken Sal’daki arkadaşlarımızla futbol oynamaya
gider ama nedense hep kaybederdik. Eskiden iki yayla arasın- Yayla evlerinde özgün mimari
da hayvanlar yüzünden anlaşmazlıklar çıkıp, büyükler tarafın-
dan sınırlar çizilmiş olsa da şimdilerde hayvancılık da kalmadığı Sal ve Pokut’ta evler geleneksel ahşap ev yapımına uygun, ge-
için böylesi bir anlaşmazlık da ortadan kalktı. Artık günbatım- nellikle ladin ya da kestane ağacından yapılan, mimari olarak
larını birlikte izler olduk. El ele tulum eşliğinde da özenilmiş evler olarak göze çarpar. Alt katında ahırların yer
horonlar oynayıp, birbirimize türkü atmak da aldığı, en fazla üç odası bulunan, çok eskileri alçak tavanlı ama
en güzel adetlerimizden biri. Sal, geniş pano- son dönemde yapılanları iki katlı olan bu evler artık çoğu Hem-
72 ramasıyla diğer Hemşin yaylalarında olmayan şinli için sayfiye evi özelliği taşıyor. Turistlerse bu yükseltide

sayfa