Page 111 - Gulsa Magazin 6
P. 111
Tüm bunları kendi kendime anlatırken, kendimle soh-
betin içinde demlenirken telefon çaldı. Tatil günü Prof. Dr.
sabah erken gelen telefonları hiç sevmem, çok azı iyi
haber getirmiştir çünkü. Yine aynı sıkıntıyla telaşlan- Pelin GÜNERİ
dım, istemeye istemeye açtım telefonu. İşte bir gü-
zellik daha! Çok ama çok eskiden gelen, çok ama çok
sevdiğim bir dost sesi günaydınladı günümü yeniden.
O tanıdık sevgi, kahve kokusundan da, yağmur fısıltı- Kasım 1963 yılında dünyaya ge-
sından da büyük bir sevinçle ısıttı yüreğimi. Gençliğim len Pelin Güneri, Bornova Ana-
cıvıldadı onunla konuşurken, sanki hiç zaman geçme- dolu Lisesi ve Ege Üniversitesi
mişti ve biz hiç ayrı kalmamıştık. Hayat bizi hiç hırpa- Diş Hekimliği Fakültesi’nden
lamamıştı ve mutlu olacağımıza dair hala umutlarımız mezun olmuştur.
vardı sanki. Öylesine masum, öylesine tertemizdik,
aynı beraberken olduğumuz gibi. Ve gerçekten de her 1986 yılında başlayan akade-
şey sadece bu sıcacık, büyülü anın içindeki bir çekir- mik yaşamını aynı üniversitenin
dek evrende saklanmıştı.Telefonu kapatırken hala Ağız, Diş ve Çene Radyolojisi
gülümsüyordum. Belki dedim içimden, sadece günün Anabilim Dalı’nda öğretim üyesi
güzel olacağına inanmamla başlamıştı gün güzelleş- olarak sürdürmektedir.
meye. O yağmur, o yuvamda uyanma hissi, o güvenilir
dost sesin verdiği sıcaklık belki benim dualarımın ve Doğayı ve hayvanları insanlardan, bebekleri ve yaş-
inancımın eseriydi. Belki ben kendi ellerimle güzelleş- lıları erişkinlerden daha çok seven Pelin Güneri, İz-
tirmiştim günümü, tek başıma yapmıştım hepsini.
mir’de ailesi, dostları ve iki kedisiyle birlikte hayatı
paylaşmaktadır.
Belki sadece uyanmamla başlamıştı hayatım yeniden.
Yağmurun varlığına, sevgiye ve aslında benim içimde
ve hep benimle yaşayan, yaşayacak olduğunu bildi-
ğim her şeye tekrar teşekkür ettim usulca.
Yalnızlıktan da iyiydi sanki sevmek galiba.
Gülümsedim öylece…
109
sayfa